De zaak Asia Bibi: Pakistan nu, morgen Europa?

By Delecluze • on November 21, 2010

“De wetten tegen godslastering zijn in feite een instrument geworden voor moslims om aanslagen te plegen en om persoonlijke onmin of vetes te beslechten met christenen. (…) De moslims kennen de wet, en wanneer ze welke christen dan ook willen vervolgen, zetten ze gewoon door en beschuldigen de christen van godslastering ... Blasfemie-wetten lokken niet alleen aanslagen uit, maar maken ze zelfs acceptabel.”

Pakistan nu …

In de islamitische wereld, van Marokko tot aan Indonesië, worden niet-moslims steeds vaker het doelwit van islamitische fanatiekelingen. Dit gaat niet alleen met bom- en terreuraanslagen gepaard, maar ook middels dankbare gebruikmaking van blasfemie wetgeving.

Asia Bibi, een christelijke vrouw en moeder van vijf jonge kinderen, die als landarbeidster werkzaam was in de omgeving van het dorp Ittanwali in Pakistan, werd tijdens het werk door een moslimvrouw gevraagd water te halen. Toen zij het gaf zeiden de andere vrouwen dat zij geen water moest drinken dat door een “ongelovige” en “onreine vrouw” aangeraakt was.

“Ik vroeg ze of christenen dan soms geen mensen waren,” vertelde Asia Bibi aan World Net Daily, “waarom die discriminatie? Dat irriteerde ze, en toen begonnen ze tegen mij te schelden waarna er een ruzie ontstond.”

De moslimvrouwen en hun mannen probeerden eerst met een opgetrommelde meute haar een bekentenis af te dwingen, maar de politie kwam tussen beide en sloot Asia Bibi op. Daarna stapten de beledigde moslims op hoge poten naar een lokale moslimgeestelijke en en beschuldigde Asia Bibi er van het maken van denigrerende opmerkingen over de profeet Mohammed.

Daags later, 19 juni 2009, deed deze moslimgeestelijke, Qari Salim, aangifte tegen wegens basfemie, onder de artikel en 295-b en 295-c van het Pakistaanse wetboek van strafrecht.

295-b — Bezoedelen, enz., van een exemplaar van de Heilige Koran. Wie een exemplaar van de Heilige Koran of een deel daarvan bezoedelt, beschadigd of ontheiligt of het op een denigrerende wijze voor enig onrechtmatig doel gebruikt, wordt gestraft met een levenslange gevangenisstraf.

295-c — Bezigen van neerbuigende opmerkingen, enz., ten aanzien van de Heilige Profeet. Wie middels woorden, hetzij gesproken of geschreven of door visuele representatie, of door enige belastering, zinspeling of insinuatie, direct of indirect, de heilige naam van de Heilige Profeet Mohammed (vzmh) bezoedeld, wordt gestraft met de dood of levenslange gevangenisstraf, en zal ook worden beboet. (1986)

De rechter vroeg in het proces niet om haar verhaal, maar veroordeelde Asia Bibi op basis van de aangifte door Qari Salim en onder de druk van een voor de rechtbank verzamelde menigte, tot de doodstraf wegens het lasteren van de profeet Mohammed. Een aanvullende rechter, Muhammad Naveed Iqbal, legde haar ook nog een geldboete op van Rs 300.000 (2500 euro; voor een landarbeiders familie een astronomisch bedrag: al gauw 10 of meer jaarlonen).

Qari Salim is een tevreden man. De moslimgeestelijke noemde de veroordeling van Asia Bibi het gelukkigste moment in zijn leven: “ik had tranen van blijdschap”:

Woeste Meute

Rechtzaken met betrekking to godslastering in Pakistan vinden voornamelijk plaats in de locale, lagere rechtbanken en altijd onder enorme publieke druk, zei Ataul Saman, het hoofd publicaties van de National Commission for Justice and Peace (NCJP). “De locale bevolking verzamelt zich dan buiten de rechtbank en roept slogans om de rechters onder druk te zetten de verdachte schuldig te bevinden aan godslastering.”

Net als de Hudood-verordening, die in de vroege jaren 1980 in de grondwet van Pakistan werd opgenomen door de dictator Zia ul Haq, is ook de (op de sharia gebaseerde) wet tegen godslastering draconisch. In de loop der jaren is de wet tegen godslastering als een welkom instrument ingezet om gewelddadige meutes tegen niet-moslims op te hitsen.

Vorig jaar stak een woedende menigte een christelijke wijk in het dorp Gojra Tehsil in brand nadat enkelen beweerden dat er de Koran zou zijn ontheiligd. De moslims waren middels de luidsprekersystemen van zowel de locale moskee als de moskeeën in de omgeving opgeroepen “de christenen een lesje te leren”. Zonder na te gaan wat er dan precies aan de hand was, werden binnen een uur de christenen aangevallen met wapens, stokken, ijzeren staven en benzine. De interieurs van huizen werden kort en klein gslagen en in brand gestoken.

Maar het kan altijd nog gruwelijker. Een moslim menigte in Rawalpindi, heeft in juni dit jaar een christelijke man levend verbrand, de tweede moord door verbranding en de tiende aanval tegen christenen in Pakistan in die maand. De moslims probeerden de man met geweld te bekeren tot de islam, maar hij weigerde. Hij zei met klem dat hij een christen zou blijven. Op dat moment besloten ze om hem levend te verbranden. Eén van de drie islamitische politieagenten die het incident gadesloegen, zou naar verluid tijdens de aanslag de vrouw van de man verkracht hebben, nadat ook zij bleef weigeren zich tot de islam te bekeren.

Behalve religieuze minderheden zijn soms ook moslims het slachtoffer van deze wet. Een paar maanden terug sprak de hogere rechter in Lahore de 60-jarige Zaibunnisa vrij: zij had 14 jaar zonder proces in de gevangenis gezeten, na valselijk beschuldigd te zijn van godslastering (zogenaamd voor het bezoedelen van een Koran).

Schrap die wet!

Asia Bibi’s veroordeling, en de wetgeving met betrekking tot godslastering, wordt ook bekritiseerd door sommige moslims. De President van het Pakistaanse Hooggerechtshof, Asma Jahangir, heeft gezegd dat de blasfemiewetten worden misbruikt in het land en dat de doodstraf moet worden afgeschaft. Muhammad Hafiz, een islamitische geleerde, gaat nog iets verder, en zei tegen AsiaNews:

“Ik heb het vonnis gelezen, het is volkomen onrechtvaardig, Asia Bibi is onschuldig. Ze is het slachtoffer van persoonlijke rivaliteit. Ik sta volledig achter het afschaffen van deze discriminerende wet. In de afgelopen jaren hebben sommige fundamentalisten de wet tegen godslastering gebruikt als een wapen tegen de religieuze minderheden.”

Om zijn punt te illustreren, merkte hij op: “Laastst nog werden twee christelijke broers, die beschuldigd waren van het schrijven van een godslasterlijk pamflet met kritiek op de profeet Mohammed, buiten het gerechtsgebouw in Punjab doodgeschoten”

Die broers, Pastor Rashid Emmanuel (36) en Sajjad (30), werden neergeschoten en vermoord toen ze de rechtbank verlieten, waar honderden islamitische betogers eisten dat ze — hoewel onschuldig — ter dood zouden worden veroordeeld, zo schrijft World News Daily.

Volgens Jonathan Racho van International Christian Concern. zit er geen rationele gedachte achter. Het is niet iets wat je met redeneren kunt rechtvaardigen:

“In de geesten van radicalen maakt het niet uit of een christen officieel wordt beschuldigd van godslastering, zelfs indien de christen het niet gedaan heeft, en zelfs als de politie heeft aangetoond dat de persoon het niet heeft gedaan heeft. (…) Deze beschuldiging van godslastering is in feite een instrument geworden voor moslims om aanslagen te plegen en om persoonlijke vetes met christenen te beslechten.”

Blasfemie-wetten stimuleren radicalisering

Inlichtingen-analist Bill Warner, die het Center for the Study of Political Islam leidt, vertelde dat hij niet verrast was door de schietpartij. “Het doden van een godslasteraar is pure Sharia en Sunna, het perfecte voorbeeld van Mohammed”.

Volgens Warner laten de rellen en het geweld de fundamentele aard van de islam zien. “Mohammed vermoordde en executeerde herhaaldelijk mensen, voor niets meer dan het oneens zijn met hem. Toen hij in Mekka was vaardigde hij een doodvonnis uit voor alle intellectuelen en kunstenaars die zich tegen hem hadden gekeerd. Het oneens zijn met Mohammed was en is een halsmisdaad,”

Jonathan Racho wijst er verder op dat blasfemie-wetten niet alleen aanslagen uitlokken, maar zelfs acceptabel maken. “De sharia en de Pakistaanse strafwet maakt ‘schuld door beschuldiging’ mogelijk“. Het is volgens hem gemakkelijk voor mensen om misbruik te maken van het systeem. “De moslims kennen de wet en wanneer ze een christen willen vervolgen, beschuldigen ze die van godslastering. Zodra een christen beschuldigd is, en anderen erover gehoord hebben, organiseren ze een protest en een menigte om aanvallen te plegen op andere christenen. Christenen in Pakistan worden als derderangs burgers behandeld, en het komt bijna dagelijks voor dat christenen in Pakistan worden gediscrimineerd, en is het heel gebruikelijk dat een christenen wordt gedood, dat een christen wegens godslastering wordt aangeklaagd, zonder daadwerkelijk iets godslasterlijks gepleegd te hebben.”

Europa vandaag en morgen …

In verscheidene landen in West-Europa, kunnen — en worden — niet-moslims ook steeds vaker vervolgd wanneer zij de Koran citeren of de islam bekritiseren. Voormalig minister van Justitie, Ernst Hirsch Ballin (CDA) koos in de periode dat Theo van Gogh door een geborneerde moslim werd vermoord, Nekschot omwille van een beledigde moslim van zijn bed werd gelicht en Geert Wilders door marxistische multiculturalisten en moslimorganisaties voor de rechter werd gedaagd, niet voor het beter beschermen van meningsvrijheid en het aanpakken van godsdienstfanaten, maar voor het makkelijker strafbaar maken van godslastering (zie zijn brief; pdf).

De Raad van State stelde zopas nog dat meningsvrijheid zelfs ondergeschikt moet zijn aan godsdienstvrijheid:

“Afschaffing van het verbod [op godslastering] zou kunnen worden opgevat als een negatief signaal ten aanzien van de bescherming van religieuze minderheden in hun godsdienstige gevoelens … Men moet beseffen dat het inperken van de vrijheid van meningsuiting soms terecht kan zijn”.

Kritiek op de islam heeft in bijna alle West-Europese landen geleid tot processen, en zowel de EU als de Raad van Europa wil de meningsvrijheid ernstig beknotten ten faveure van de gevoeligheden van religieuze minderheden. Op 28 november 2010 valt nog weer eens een doek over de meningsvrijheid in Europa. Dan treedt het Kaderbesluit 2008/913/JBZ (pdf) in werking “betreffende de bestrijding van bepaalde vormen en uitingen van racisme en vreemdelingenhaat door middel van het strafrecht.” Op basis van dit onder Hirsch Ballin aangenomen draconische Kaderbesluit — dat bijvoorbeeld godsdienstkritiek en racisme op één lijn stelt — wees het CDA tijdens de kabinetsonderhandelingen een immuniteitsclausule voor parlementariërs af.

Oostenrijk laat zien waar dergelijke knievallen voor de sharia toe leiden: binnenkort staat Elisabeth Sabaditsch-Wolff er op aandringen van een links extreme activist Viktoria Dolne, terecht wegens vermeende godslastering, en mag de precieze aanklacht, die is gebaseerd op acht uur geluidsopnames die tijdens haar seminars door Dolne zijn gemaakt, vooraf niet inzien.

Pakistan — lid van de Organisatie van de Islamitische Conferentie (OIC), die er zo haar eigen “mensenrechten” op na houdt en de invoering van de sharia bepleit — heeft de EU om hulp gevraagd in de strijd tegen extremisme en terrorisme. ”

“De Pakistaanse minister van buitenlandse zaken Makhdoom Shah Mehmood Qureshi, heeft er bij de EU op aangedrongen de hulpgelden te blijven laten stromen met het oog op de bestrijding van extremisme te helpen in de nasleep van de overstromingsramp.”

Maar die hulpgelden zijn zinloos, als niet in ruil de wet op godslastering wordt geschrapt. Jonathan Racho wees er al op dat blasfemie-wetgeving het moslim radicalisme acceptabel maakt en aanmoedigt tot (verdere) radicalisering.

Dr. Nazir S Bhatti, leider van het Pakistaan Christelijke Congres (PCC) zei in de Pakistan Christian Post: “20 miljoen christenen in Pakistan worden als tweederangs burgers behandeld en door islamitische regeringen in Pakistan het recht onthouden, maar zelf schamen zij zich er niet voor om moslim-criminelen en terroristen vrij te laten”, zei Bhatti,

“Pakistan heeft een resolutie (pdf, zie p.2) met betrekking tot godslastering ingediend bij de United Nations Human Right Council van de Verenigde Naties, om wereldwijd wetgeving tegen godslastering in te voeren. Maar de wereld moet weten wat de intenties van de islamitische wereld zijn wanneer deze resolutie door de Algemene Vergadering van de VN zal worden worden aangenomen.”

Van Pakistan zou niet alleen geëist moeten worden dat ze de blasfemie-wetgeving schrapt en die VN resolutie intrekt, maar Nederland en Europa zouden daarin ook het goede voorbeeld moeten geven: schrap de blasfemie wetgeving. Anders is het Pakistan van nu, het Europa van morgen.

————

Op Facebook is een pagina ter ondersteuning van Asia Bibi opgezet.