De speech van Geert Wilders in New York op 9/11
Nederlandstalige versie en Engelstalige video —
Zaterdag, 11 September 2010
Beste vrienden. Mag ik u vragen om tien seconden stil te zijn? Gewoon stil te zijn en te luisteren? Tien seconden… En luister … Wat we horen zijn de geluiden van het leven in de meest grandioze stad op aarde.
Nergens in de wereld, nergens in de geschiedenis van de mensheid is er iets zo rijk gevarieerd, levendig en dynamisch geweest als New York City. Je hoort de auto’s, je hoort de mensen, je hoort ze zich haasten naar hun diverse bestemmingen, je hoort de geluiden van bedrijvigheid en plezier, je hoort het juichen, je hoort de kreten, het zoemende geluid van menselijke activiteit. En dat is hoe het zou moeten zijn. Altijd.
Sluit nu even uw ogen. Ik weet dat het een mooie dag is, maar sluit [even] uw ogen… Er is mij verteld dat deze dag, negen jaar geleden, net zo’n mooie dag was en herinner, of probeer te herinneren, of probeer de geluiden voor de geest te halen die hier gehoord werden op deze plek, onder dezelfde blauwe lucht, precies negen jaar geleden. Het geluid van de schok, het geluid van vernietiging, het geluid van paniek, het geluid van pijn, het geluid van terreur.
Had New York dit verdienend? Had Amerika dit verdiend? Had het Westen dit verdiend? Wat, mijn vrienden, zou u zeggen tegen mensen die beweren dat New York, dat Amerika, dat het Westen die vreselijke geluiden aan zichzelf te wijten had?
Er zijn in deze stad mensen die dat beweren. En ze zijn boos omdat wij hier vandaag bijeen zijn gekomen om te herdenken, om een statement te maken, om een streep te trekken.
Mijn vrienden, ik ben van de andere kant van de Atlantische Oceaan gekomen om uw verdriet te delen, om degenen die hier negen jaar geleden gestorven zijn. Ik ben niet vergeten hoe ik me die dag voelde. De beelden zijn in mijn ziel gegrift, zoals ze dat bij u zijn.
Maar onze harten waren niet op dezelfde manier gebroken als de harten van de familieleden en vrienden van hen die hier hun leven lieten. Veel verwanten van die slachtoffers zijn hier vandaag in ons midden. Ik zou van deze gelegenheid gebruik willen maken om mijn diepste en oprechte medeleven aan hen te betuigen, en aan alle inwoners van New York en van Amerika. Met eerbied sta ik hier voor u als een Nederlander en een Europeaan.
Ook ik echter, kan het niet vergeten. Hoe kan iemand het ook vergeten? Laat mij u herinneren aan de woorden in Darryl Worley’s 9/11 lied:
Bent je vergeten hoe het voelde die dag? / Om je thuisland aangevallen te zien / En haar mensen weggeblazen / Ben je vergeten toen die torens vielen? / We hadden nog buren binnen / die gingen door een levende hel.[1]
Worley’s antwoord is ons antwoord: Neen, we zullen het NOOIT vergeten. Wij zijn hier vandaag omdat wij alle dierbaren die verloren zijn, en al degenen die achterbleven om voort te gaan, niet zullen vergeten. En noch heeft de wereld dat [vergeten].
Toen de strijdmachten van de Jihad New York aanvielen, vielen ze de wereld aan. Onder degenen die omkwamen waren mensen uit 55 landen, mensen van alle religies en overtuigingen. Geen plek op aarde had een meer multi-etnische, multi-raciale en multi-talige beroepsbevolking dan de trotse torens van New York.
Dat is precies waarom ze het doelwit waren. Ze vormden een belediging voor degenen die volhouden dat er geen vreedzame samenwerking kan zijn tussen mensen en naties zonder onderwerping aan de sharia; voor degenen die het rechtsstelsel van de islam willen opleggen aan de rest van ons.
Maar New York en de sharia zijn onverenigbaar. New York staat voor vrijheid, openheid en tolerantie. New York’s burgemeester zei onlangs dat New York is “geworteld in Nederlandse tolerantie.” Dat zijn ware woorden. New York is niet intolerant. Hoe komt dat? Omdat New York openstaat voor de wereld.
Stel dat New York intolerant was. Stel dat het alleen mensen van één bepaalde overtuiging toeliet binnen haar muren. Dan zou het net als Mekka zijn, een stad zonder vrijheid. Wat uw religie, overtuiging of geslacht ook is, in New York zult u een thuis vinden. In Mekka echter, als uw religie niet de islam is, bent u niet welkom.
Imam Feisal Abdul Rauf eist nu het recht op om een moskee te bouwen, een huis van de sharia, hier, op deze gewijde grond. Maar, vrienden, ik ben het niet vergeten, net zomin als u. Dat is waarom we hier zijn vandaag. Om een streep te trekken. Hier, op deze geheiligde plek.
We zijn hier in de geest van de grondleggers van Amerika. We zijn hier in de geest van de vrijheid. We zijn hier in de geest van Abraham Lincoln, de president die de slaven bevrijdde. President Lincoln zei:
Degenen die anderen de vrijheid ontzeggen, verdienen het niet voor henzelf.”
Deze woorden zijn de sleutel tot onze overleving. De tolerantie die cruciaal is voor onze vrijheid, vereist een verdedigingslijn. Burgemeester Bloomberg gebruikt tolerantie als argument om Imam Rauf en zijn sponsors hun zogenaamde Cordoba moskee te laten bouwen.
Burgemeester Bloomberg vergeet echter, dat openheid niet een open einde kan zijn. Een tolerante samenleving is geen suïcidale samenleving. Het moet zich verdedigen tegen de machten van de duisternis, de strijdkrachten van de haat en tegen de vloek van de onwetendheid. Het kan niet de intoleranten tolereren — en overleven.
Dit betekent dat we niet de vrije hand moeten geven aan degenen die ons willen onderwerpen. Een overweldigende meerderheid onder de Amerikanen is tegen het bouwen van deze moskee. Evenzo is de overweldigende meerderheid overal in de niet-islamitische wereld. Omdat we ons allemaal realiseren wat er hier op het spel staat. We weten wat deze zogenaamde Cordoba Moskee werkelijk betekent.
Imam Rauf houdt vol dat het Amerikaanse seculiere recht en de sharia gebaseerd zijn op dezelfde principes. Hij weigert terroristen te veroordelen, omdat hij zegt dat het terrorisme “een zeer complexe kwestie” is. Hij zegt dat Amerika “medeplichtig is aan de misdaad die plaatsvond op 9/11.”
“In feite,” zei hij letterlijk, “in de meest directe zin, is Osama bin Laden gemaakt in de VS.” Hij zegt ook dat “terrorisme alleen zal ophouden wanneer het Westen de schade erkent die zij de moslims heeft berokkend.” Dat is waarom deze man hier in Manhattan niet het spel zou moeten spelen dat hij in gedachten heeft. Zijn “Beschuldig het Westen, Beschuldig-Amerika”-boodschap is een belediging.
Amerikanen — en in brede zin ons allemaal, wiens beschaving eveneens werd aangevallen op 9/11 — zijn niet verantwoordelijk voor wat hier is gebeurd, vandaag, negen jaar geleden. Osama bin Laden is niet gemaakt in de VS. Het Westen heeft de islam nooit “geschaad” voor het ons schade deed.
De meeste Amerikanen willen niet dat deze zogenaamde Cordoba Moskee hier gebouwd wordt. Ze zien dat het zowel een provocatie als een vernedering is. Ze begrijpen het triomfantelijke verhaal van een moskee die vernoemd is naar de Grote Moskee van Cordoba, dat werd gebouwd op de plaats waar een christelijke kathedraal had gestaan, voor het land door de islam veroverd werd.
Een overweldigende meerderheid van de Amerikanen is gekant tegen het bouwen van een islamitisch cultureel centrum dicht in de buurt van Ground Zero. Er is geen gebrek aan moskeeën in New York. Er zijn tientallen gebouwen waar Moslims in kunnen bidden. Het gaat niet om een gebrek aan ruimte voor gebed. Het gaat om de symbolische betekenis.
Wij, die hier vandaag gekomen zijn om spreken, zijn tegen dit moskeeproject, omdat zijn promotor en rijke sponsors nooit de suggestie hebben gedaan om een centrum voor de promotie van tolerantie en interreligieuze verdraagzaamheid te bouwen daar waar het werkelijk nodig is: in Mekka — een stad waar het niet-moslims zelfs niet is toegestaan het te betreden, laat staan er kerken te bouwen, synagogen, tempels of “Community Centers”.
Gewone Amerikanen zijn tegen tegen dit moskeeproject, omdat er op dit moment niet minder dan tien grote multi-miljoen-dollar moskeeprojecten gepland staan in de Verenigde Staten, alsmede tientallen in Europa, terwijl er nog geen enkele kerk wordt toegestaan in het koninkrijk van Saoedi-Arabië, terwijl joden het zelfs niet is toegestaan hun lippen in gebed te bewegen op de Tempelberg in Jeruzalem, terwijl de oudste christenen in de wereld, de Kopten, niet vrij zijn om hun kerken te mogen renoveren in Egypte, laat staan er een te bouwen.
Mijn vrienden, dat is waarom we hier vandaag bijeen zijn. Wat er in New York gebeurt moet in het perspectief van de wereld gezien worden. De gebeurtenissen negen jaar geleden hebben overal een diepe indruk gemaakt. De meeste mensen deelden uw pijn, maar helaas, sommigen ook niet.
Negen jaar geleden, toen het nieuws van de verschrikkelijke aanslag in New York Europa bereikte, dansten moslimjongeren in de straten. In een enquête toonde twee derde van de moslim-immigranten in Nederland een gedeeltelijk of volledig begrip voor de 9/11 terroristen. Als er een moskee gebouwd zou worden, hier, op Ground Zero, zouden zulke mensen zich triomfantelijk voelen.
Maar wij echter, wij zullen degenen die op 9/11 het leven lieten niet verraden. Omwille van hen kunnen we geen moskee tolereren op- of in de buurt van Ground Zero. Omwille van hen zeggen we luid en duidelijk: Hier geen moskee! Omwille van hén moeten we een streep trekken. Opdat New York, geworteld in Nederlandse tolerantie, nimmer New Mekka zal worden.
Maar laten we ook onze dankbaarheid uitspreken voor de helden van 9/11, die in dat veld neerstortten in Pennsylvania, en zij die op wacht stonden voor de vrijheid in het Pentagon, en zij die hier in New York, negen jaar geleden, hun leven riskeerden en verloren voor de slachtoffers.
Vrienden, als eerbetoon aan deze slachtoffers, deze helden en hun gezinnen, geloof ik dat de woorden van Ronald Reagan, uitgesproken in Normandië op de 40ste verjaardag van D-Day, de nieuwe bestemming op deze gewijde plek weergeeft. President Reagan zei:
Wij zullen altijd blijven herinneren. Wij zullen altijd trots blijven. Wij zullen altijd voorbereid zijn, opdat we altijd vrij zullen zijn.”
En ook wij zullen altijd de slachtoffers van 9/11 gedenken en hun dierbaren die zij achterlieten; Ook wij zullen altijd trots zijn op de helden;
Wij zullen altijd de vrijheid verdedigen, de democratie en de menselijke waardigheid; In naam van de vrijheid:
Hier geen moskee!
——————————
[1] Vrije vertaling van: “Have you forgotten how it felt that day? / To see your homeland under fire / And her people blown away /Have you forgotten when those towers fell? / We had neighbors still inside / going thru a living hell” [Darryl Worley (video)]
Dit is een vertaling uit het Engels van de speech die Geert Wilders op 11 september uitsprak in New York, op de bijeenkomst ter nagedachteis van de slachtoffers van de 9/11 aanslagen en uit protest tegen de voorgenomen bouw van de “Cordoba Moskee” in de nabijheid van Ground Zero. Aan de manifestatie deden zo’n 40.000 mensen mee.
De Engelstalige tekst is gepubliceerd op de website van Geert Wilders/PVV. De video is overgenomen van Gates of Viennna, met dank aan Kitman voor het opladen op YouTube.
Foto’s van El Marco (zie voor meer foto’s van de manifestatie op zijn website) zijn ook gepubliceerd op Atlas Shrugs (zie ook daar voor meer foto’s en verslagen van de manifestatie).
TinyUrl: “De speech van Geert Wilders in New York op 9/11“